Çocuklar İçin “Oyun” Nedir?

Çocuklarla iletişim kurmanın, onların dünyasını paylaşmanın birçok yolu vardır. Oyun, bu yolların en doğal olanı, en sık kullanılanı ve en sağlıklı sonuç verenidir.

Oyun, her çocuğun gerçek yaşantısından daha çok benimsediği, daha çok içinde yaşadığı ve mutlu olduğu bir dünyadır.

Oyunun çok kesin ve belirli bir tanımı yoktur, ancak birçok kuramcı ve araştırmacı, oyunu çocuğun yaşamının doğal bir parçası olarak düşünmüş ve oyunu farklı şekillerde tanımlamışlardır.

Piaget; oyun, dış dünyadan alınan uyaranları özümleme ve uyum sistemine yerleştirme yoludur. Çocuğu zihinsel gelişimini destekler ve insan davranışlarında daima vardır.

Johan Huizinga; oyunu, kültürün temeli olarak ele almış, politik güç, savaş, ticaret, sanat ve eğitim gibi sosyal birimlerin temelinde oyunun varlığını kabul etmiştir.

Caillois; Huizinga’nın oyunla ilgili görüşlerinden etkilenerek oyunu şu şekilde tanımlamıştır: “Oyun, serbestçe kabul edilmiş fakat bağlayıcı olan kurallara göre belli bir alan ve zaman süreci içeren, gerçek hayattan farklı olduğu bilinci ile yapılan gönüllü bir hareket ya da faaliyettir.”

Gross’a göre; oyun bir pratiktir. Yetişkinler ileride karşılaşacağı durumlarda kullanacağı davranış biçimlerini oyunla elde ederler.

M. Montessori; oyunu çocuğun “iş”i olarak nitelendirmiştir.

M. Montaigne’de; oyunu, çocukların en gerçek uğraşları olarak tanımlamıştır.

Oyun, genel olarak tanımlanırsa;

• Belli bir amaca yönelik olan veya olmayan, kurallı ya da kuralsız gerçekleştirilen, fakat her durumda çocuğun isteyerek ve eğlenerek yer aldığı, fiziksel, zihinsel, dil, duygusal ve sosyal gelişiminin temeli olan, gerçek hayatın bir parçası ve çocuk için en etkin öğrenme sürecidir.